Mój smutek...

Smutek przepełnia całe me życie,
od stóp aż do głów...
Nigdy nie znalazłam sie na żadnym szczycie,
gdy próbuje wchodzic spadam znów...
Nie zaznałam nigdy radości, nigdy nie wygrałam
z moim zyciem meczu o sczęście...
Zawsze go przegrywałam...
Choć chciałabym żeby było inaczej i dąże do tego
zawsze musi zdarzyć sie coś złego...
Nie chcę już tak!
Chcę się pożegnać...
Wzlecieć nad ten świat.
Byc juz w niebie ze wszystkimi aniołami...
Nie cierpieć, nie czuć bólu...
Wy do tego doprowadzicie kochani...

Wiersz dla wszystkich ludzi ktorzy tak bardzo mnie rania... ;(

autor

Malinka

Napisany: 2006-11-17 Dodano: 2006-11-16 22:49:51

Ten wiersz przeczytano 346 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie