Mój spokój z tobą
Bądź moim spokojem
Wtulony w ciebie jestem spokojem;
Czyżby te wątłe ramiona twoje,
Taką magiczną moc posiadały,
Że zapominam o świecie całym,
A jawa zamienia się w letnie sny,
Gdzie odmieniamy razem słowo „my”.
Choć deklinacji trudniejszej nie ma,
Stwórzmy miłosny z tych słów poemat,
Który będziemy czytać we dwoje,
Tak, abym zawsze już był spokojem.
Andrzej Kędzierski, Częstochowa
21.08.2013.
Komentarze (16)
Romantyk z Ciebie andreasie.Pozdrawiam-:)).
Bardzo się podoba. Romantyk z Ciebie:) Nie wiem
Andreas kto to taki, ale na tego typu komentarze mam
jedną radę - zgłaszam naruszenie - taka opcja jest
tuż pod datą komentarza wystarczy tylko najechać
kursorem a pokaże się. Administracja na wszystkie
prośby odpowiada. Osobiście tak robiłam :)
Ładny, ciepły wiersz, można się rozmarzyć :)
ładny wzruszający wiersz, pozdrawiam cieplutko
Podtytuł bądź gdy jest?. Reszta cacy. Miłego...
Wzruszający i ładny wiersz...Pozdrawiam:)
Cudownie tak myśleć i tak czuć. Pozdrawiam
Prawdziwie i z rozmysłem poprowadzony wiersz.Bardzo mi
się podoba.
:)
Cudowne ramiona, w których można odnaleźć spokój.
Wiersz wielkich nadziei w drugim człowieku
Uczy dobra
p o z d r a w i a m
A ja będę twym aniołem,
Twą radością, smutkiem żalem.
Będę gwiazdą na twym niebie,
Będę zawsze obok ciebie..
pieknie w ramionach kochanych myśli wymieniać,twoząc
poemat
ze słow co wiecznie mogą trwać w:)
Piękny wiersz. Cudnie jest zapomnieć o świecie całym,
w ramionach kogoś, kogo się kocha.
Pozdrawiam:)
Ladnie i romantycznie:)
Pozdrawiam:)
Wzruszająco piękny! Pozdrawiam:)