mój świat
1.
Czasami nie wiem, kim jestem i po co mam
żyć.
Mój świat się wali jak domek z kart.
Zamykam się w twierdzy bez murów, fasad i
bram.
Płaczę jak dziecko i myślę, że nie wart
żyć.
Mam już tego dość nie mam, po żyć.
Chcę umrzeć, nie mam już sił by dalej
żyć.
Trzymam nóż czy będę miał tyle sił
by zakończyć żywot swój.
R.
Śmierć o tym myślę tego chcę,
żyję a nie żywym czuję się.
Niespokojne sny wciąż dręczą mnie.
Upiorne zjawy wciąż krążą nad ciałem
mym.
Czuję jak upływa z mego ciała krew
to już koniec umieram.
Śmierć zawładnęła umysłem mym
zamykam oczy nie ma już nic.
2.
Boję się śmierci jeszcze nie nadszedł mój
czas.
Chcę żyć, choć to takie trudne jest.
Brudna krew z moich ust płynie wciąż,
życie me nie znaczy nic nie mam już po co
żyć.
Nie warto umierać jeszcze wszystko może
zmienić się.
Nowe życie, nowe tchnienie, nowy duch we
mnie jest.
Nowe imię to, co było niech uleci w siną
dal
Nie można wciąż przeszłością żyć, życie
dalej toczy się.
R:
Śmierć.....................................
................
Zacznij żyć. Zacznij w końcu żyć. Zacznij
żyć.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.