Mój świecie IV

Ja też kocham wszystkie pory roku a najbardziej
przyrodę kiedy zmienia barwy.Pozdrawiam.

a ja 'tu' bym się "wpiął"

Wtuliłam się w Twój świat, Elu:)
Buziole:))

ostatni wers dwuznaczny
i bardzo dobrze;)

przeuroczy, taki kojacy...

wieczorne czytanie wzmocni nastroj, pozdrowka Elu:)

przyjazdny ten Twój świat w którym
perełki śmiechu tętniące w człowieku.
na ciepłe westchnienia się zamieniają

Da się lubić takie światy o których piszesz,bo my
wszyscy mamy podobne.Pozdrawiam.

Twój świat taki mały
a i ogromny zarazem
Pewnie lepiej być razem
Pająki już dawno go utkały

No i pięknie Elu
Pozdrawiam serdecznie:))

Naprawdę??:))))) To cieszę się że tej refleksji nie
zachowałam dla siebie:)
I też mnie bardzo wzruszyłaś, buziaki:)

Beatko, ależ pięknie...! Wzruszyłaś mnie, Dziewczyno!
Cmokkkk siarczysty! :)*

Próbujesz nazwać to co nienazwane
milczenie ciszą w rzęsach kołysane
ogrody plecie z rzęs aż do księżyca
a wiersz się pisze, a jesień zachwyca.

I ta łza zgubiona między perełkami
śmiechu co wyzwala w teatrze z cieniami
życie z mocną puentą i takie ogrody
że z dłoni tobie najdroższych czerpiesz żywej wody.

To rymowane refleksje które po tym spisałam
gdy ulubionej Gruszki "Mój świecie" przeczytałam:)
Na żywo i na gorąco spisywałam więc za cokolwiek,
jakby coś to przepraszam na zapas:)
Pozdrawiam Elu, dzisiejsza moja inspiracjo:)

To dobrze, grzeczne światy :)))

Wtulają, głaszczą po główce.

Halinko, cieszę się :) Pozdrawiam :)

Alinko, nawet nie wiesz jak się cieszę, że te światy
odrywają Cię od....
Uściski :)