Moja depresja

Ten dzień jest jak życie pomylone,
Samotne, smutne i niezakończone,
Samotność dręczy bo tęsknota dusi,
I nic się nie zmieni choć dzień kolejny zmusi.

To jest miłość samotna,
Która toczy się w mej głowie,
Która każe mi tęsknić, wznosić się i spadać,
To jak parada rozsądku i amorów,
Tęsknoty, depresji i złych humorów.

Samotność tylko zwróć mi Panie,
Tę która jest wolna i bez tęsknoty,
Tę która gniecie ale nie za mocno,
Tę która nie śni, nie myśli i nie tęskni.

Moja modlitwa jest konfabulacją,
bo być może, choć zdaje się nie może,
Nie wiem co będzie a co powinno być,
Chcę albo nie chcieć albo po prostu być.

autor

iwona721226

Napisany: 2015-10-30 Dodano: 2015-10-30 09:32:55

Ten wiersz przeczytano 573 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie