moja droga
czasem wiem, że iść powinnam,
ale nie wiem, którą drogą
mijając ludzkie drogowskazy
na drodze życia błądząc.
kierując się na oślep
na ścieżkach wydeptanych
decyzji nie podjętych
słów niewypowiedzianych.
gubiąc gdzieś kompas i mapę
i trop jedyny i ślady
przez wszystkie burze, zakręty
iść już nie daję rady.
i Twoja dłoń mi potrzebna
jak gwiazdy potrzebne rybakom
by trafić bezpiecznie do portu
bez Ciebie oczy me płaczą.
" podaj mi swoją dłoń, przejdziemy przez życie razem "
autor
madame_blue
Dodano: 2007-01-10 21:38:52
Ten wiersz przeczytano 427 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.