Moja gra
Świetnie udaje że jest dobrze
Tak bardzo tego potrzebuję
okłamywania samego siebie.
Gram przed sobą kogoś kim nie jestem.
przesadzam, krzywdzę innych
nie wytrzymuje tego napięcia
wybucham nerwami, krzykiem
nikt nie chce ze mną rozmawiać
każdy olewa co się ze mną dzieje.
wkońcu po co taki ja?
Jestem samotny, ale nikt tego nie widzi
mam być egoistą? nie potrafię nim być...
dryfuje po moim własnym świecie
gram w tę grę która ma wiele poziomów
przegrywam choć mam niewystarczająca ilość
żyć
uczę się na błędach
choć długo to trwa
to i tak jestem sam....
autor
krzysiekkotecki
Dodano: 2007-11-16 15:11:21
Ten wiersz przeczytano 427 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
jeśli będę sobą, nie znajdę aprobaty i akceptacji?...
potrafię udawać kogoś innego... Do czego to
prowadzi?... Do niezadowolenia z siebie i pretensji do
świata...gorycz, rozczarowanie dominujące emocje w
wierszu wg mnie udanym.
a może to TY musisz sie troche zmienić? odpowiedz
sobie na swoje pytania dlaczego tak jest? a wiersz
dobry
do gry w życie trzeba drugiego gracza i już Wiersz w
wymowie szczery ładny