Moja Historia

Myślałam, że mam wszystko,
lecz wszystko- niczym stało się.
Miałam miłość- cóż lepszego można chcieć.
Żyłam marzeniem, marzenia we mnie,
czy to złe? Nie wiem.
Miałam wiarę,
mimo bólu, krzywdy, łez, niewoli
wierzyłam...
W co? Nie wiem.
W lepszy czas, myślałam tylko o radości
niczym extazie w chwili śmierci.
I nastała nowa szansa, kolejny dzień-
miałobyć jak zawsze(znowu ja we łzach, ty triumfujący).
Ty nie chciałeś, abym żyła.
Teraz to wiem.
Prawie jak szmatę, prywatną prostytutkę mnie traktowałeś.
Ja też nie chciałam tak żyć.
Nie mówiłam ci tego- byłam nieszczera,
tak wiem.
Ale nadszedł dzień, kiedy skończyło to się,
całe zamieszanie...
Wiedziałam co robię,
myślałam, że znów tak na mnie spojrzysz,
i powiesz: "zabiję cię".
Dzisiaj żyję, obecna i nie.
Ale cieszę się, że
uwolniłam się z niewoli swojego ciała,
swej duszy,
że żyję.
Dziękuję...

Nie zawsze widać smutku odbicie, gdy łzy rzęsiście się leją, bywa, że w sercu kończy się życie, a usta ciągle się śmieją...

autor

Wiki73

Napisany: 2007-11-22 Dodano: 2007-12-09 17:31:11

Ten wiersz przeczytano 515 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie