Moja miłość
moja miłość zaklęta w rubinie
jak czas będzie wiecznie trwać
choć już nigdy skrzydeł nie rozwinie
przy mym boku będzie pełnić straż
będzie strzegła mego serca chciwie
mej tęsknocie nie pozwoli zasnąć
sprawi że wspomnienia będą żywe
gdy jej płomień będzie świecił jasno
a gdy życie i świat już mnie znuży
i gdy snem zasnę sprawiedliwym
na grobie rozkwitnie krzakiem róży
wiecznie zielonym wiecznie żywym
i w słońcu na płatkach się będą mienić
krople osiadłe z porannej mgły
i cienką strużką wprost do ziemi
spływać powoli tak jak łzy
Komentarze (4)
piekny,choc smutny
Cudeńko,moja miłość też taka jest...śliczny
wiersz,pozdrawiam serdecznie...
Pięknie poskładane słowa jak płatki białej róży,
czytając odczuwa się delikatność, niech więc ten
wiersz jako przykład służy.
:-) bardzo pięknie i romantycznie :-)