Moja wersja miłości zakazanej

Znam cię od dawna ,choć nie rozmawiamy wcale.
Czuję, że z tobą było by mi doskonale.
Jednak nasze dusze dzieli otchłań sroga.
Nikt nie może wiedziec, że ja kocham wroga.

Znam na pamięć wszystkie rysy twojej twarzy.
Bardzo bym chciała, by ten konflikt się nie zdarzył.
Gdy cię widzę, nagle ciało me zamiera.
Wiem, że dla mnie tylko ty liczysz się teraz.

Nie chcę dłużej błąkać się za toba.
Będąc blisko ciebie mogę znów być sobą.
Wiem, że dla ciebie jestem w stanie zmienić życie.
Nuży mnie już to ciągłe uczuć krycie.

Uczyńmy to teraz, przerwijmy ukrywanie!
Niech miedzy rodzinami naszymi złość ustanie.
Połączmy się na wieki, a miłość zdziała cuda.
Wierzę, że nam razem pokonać się to uda.

Nie rozdzielą nas choćbym nawet umrzeć miała.
Bo łączy nas uczucie, które trwalsze jest niż skała.
Więc nawet przez złość, która łączy dwie rodziny.
My, zakochani w sobie, się nie rozdzielimy!

autor

annatajemnicza

Napisany: 2012-03-02 Dodano: 2013-03-03 09:45:41

Ten wiersz przeczytano 909 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie