moje miasto rodzinne

Miasto moje rodzinne
Miasto moje rodzinne w kotlinie górskiej położone
Wszystkie sprawy życiowe tu się zaczęły i pozostały skończone
W zieloności utonęło, przyroda całkowicie cię opanowała
Natura piękno i urodę wielką w całej krasie ci sprzedała
Lasy przepastne, bory szumiące wokoło cię otoczyły
I stolicą Bieszczad, sławną na cały kraj z ciebie zrobiły
Bogactwo w sobie kryjecie skarby niebios obronne
I ludzie czerpią z tych darów siły życiowe niezłomne
Rzeka szeroka , błękitna z prawej strony półkolem cię otacza
Jej rwący nurt o przybrzeżne góry i łąki ze spokojnością zahacza

Powłóczyć się można po górach zielonych
Zrelaksować i pokosztować dni spokojnych w życiu z chwil złożonych
Ozdoba główna w mieście park pięknością zaprasza
I on tu głównie wszystkich spragnionych ciszy sprasza

A znaleźć można w nim cuda natury
Bo są tu i ozdobne drzewa, rzadkie zwierzęta a także doliny i góry
Alejki wybrukowane, ławeczki do relaksujących spacerów zapraszają
Dlatego tłumy liczne turystów z całej polski tu ściągają
Z platformy widokowej rozległy obraz na okolicę się roztacza
I piękno tych okolic patrzących na miasto swoją urodą przytłacza
Zamek ogromny starodawny w mieście całym króluje
On tu przywraca dawne chwile i historię średniowieczną zwołuje
Bo jeszcze z czasów Bony ta rezydencja zbudowane i tu do uświetnienia miasta i ściągania turystów powołana
Góruje nad okolica , na skarpie stromej spadzistej położony
Przywołuje chwile historii grodu i jest aura tajemniczości otoczony
Z małych wzgórków pod lasem trzy kościoła wieże widnieją
One tu na całą okolicę jasnością i patriotyzmem promienieją

W mieście tym są i zakłady przemysłowe chleb ludziom dające
Robiące przydatne rzeczy, wiele do uświetnienia gospodarki mające
Goście nie tylko z polski ale i z zagranicy gród ten odwiedzają
I wszystkie zabytki osobliwości zwiedzają
Wrota otwarte są tu dla każdego , bo to perła wśród gór położona
Nie tylko z piękna przyrody, ale i z atrakcji turystycznych złożona
Kto ten wiersz przeczyta niech szuka miasta cudnego i odgadnie ja się nazywa
Bo go tu osobliwa uroda i swoisty klimat Bieszczad wzywa

autor

unglesio z Bieszczad

Dodano: 2008-12-16 19:04:48

Ten wiersz przeczytano 2691 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie