Moje miraże

Spragnieni spokoju ,tworzymy miraże
Głęboko w mroku chowamy niepokój
Pokaleczeni i zbici szukamy przystani
By znów po chwili wznieść skrzydła do lotu
*
Zmęczeni ciszą biegniemy do pubu
Hałasem karmimy nasze ,,duszne ,,żądze
Wreszcie uznane w gwarze miraże---
I w pełnej chwale wracamy—lecz
Pozostaje maleńkie ale….
*
Żyjemy w gwarze, hałasie i znoju
Czasem ,szukamy artyzmu i w gnoju
Potem uspokojeni, cisi –lecz wolni
Nie pozwalamy naturze nasz rozum zwolnić.

autor

darkgor

Napisany: 2005-12-13 Dodano: 2005-12-13 23:29:15

Ten wiersz przeczytano 493 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie