Moje serce
moje serce ma ograniczone miejsce
na miłość i rozczarowania
to pierwsze jest puste
w drugim wyczerpał się już limit
moje serce jest nieposłuszne
nie chce słuchać kiedy rozum radzi
,,odejdź, kiedy nie jest jeszcze za
późno"
zostaje
a potem moje serce
próbuje uciec
chowa się w zakamarkach ciała
płacze w ukryciu
i kiedy rozum mówi
,,dosyć"
milczy
głucha na jego rozkazy
moje serce cierpi w ciszy
a rozum skacze po nim
i gdy już serce leży
mówi ,,a nie mówiłem?"
lecz moje serce potrafi przyznać się do
błędu
zakłada pancerz ochronny
uzbraja się w tęsknotę
i w ciszy czeka
i nie wiem tylko czy mój rozum jest taki
mądry
czy tylko serce głupie i nieposłuszne?
Komentarze (2)
Pamiętnikowy groch z kapustą, to co napisała Dorotka
to jakaś kpina.
podoba mi się ten wiersz, ma sensowną treść i trafia
do czytelnika :-) ("głucha na jego rozkazy" myślę, że
"głucha" trzeba zmienić na "głuche") pozdrawiam :-)