Moje Serce
Moje serce jest jak komoda
Szuflad w nim tyle aż szkoda
Tam przyjaźń, tam miłość zamknięta
ja chyba jestem rąbnięta
Muszę zrobić w końcu porządek
poprzekładać do działu pamiątek
Część z nich zamknąć w kufrze na strychu
Być może kiedyś zajrzę do nich po cichu
Część z nich uwolnić w przestworza
Jak wolną skałe na brzegu morza
Cześć zostawić w szufladzie na zawsze
Może kiedyś uczucie zgaśnie
Moje serce ma dużo szufladek
Jest jeszcze mały składzik
Jest miejsce na nowe przyjaźnie
Na wolność i na zabawę
Kiedyś po latach gdy będę już stara
Zajrzę jeśli nie będę się bała
Zajrzę w swe serce jak w pamiętnik
Być może to nie będzie śmietnik
Odnajdę swą miłość odnajdę swe szczęście
Być może będę miała chęć na jeszcze.
Komentarze (1)
Ten wiersz jest Cudowny !!!!!!