Moje szczyty

Przystanęłam na szczytach świata,
na bezkresne spojrzałam marzenia,
zaciśniętych dłoni nie splotłam,
nic tu po nas, sens bez znaczenia.
Czoło dumnie ku gwiazdom uniosłam,
zapisując drogi swej koniec,
korzeniami w życie nie wrosłam,
nie zapłaczą po nas miliony.
Sen ostatni roztrwonię nijako,
na jarmarcznym zatańczę balu,
i jak przyszłam, odejdę takoż,
bez nadziei jak i bez żalu.

autor

smutne oczy

Dodano: 2007-10-01 12:23:55

Ten wiersz przeczytano 552 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie