Moje tory...
Bożence - (44 tulipan)
Troski swoje w żart obracam
śmiechem ból wolno ukajam
życia warsztat całkiem inny
kiedy słowo swe wyzwalam.
Życie jednak ma swe tory
zapomnienie choć częściowe
myśleć także mi pozwoli
aby tworzyć strofki nowe.
Więc i wiersze mego życia
które same jakoś kroczą
tworzą dziwną atmosferę
spokój błogi mi przynoszą.
autor
Henio
Dodano: 2012-03-23 08:42:41
Ten wiersz przeczytano 1147 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Samo zycie, ktore sklada sie ze wspomnien, tesknot
i nadzieji.
Pozdrawiam serdecznie.
I jakoś się jedzie:))) Pozdrawiam Heniu bardzo, bardzo
serdecznie:)
To prawda życie ma swe tory. Cieplutko pozdrawiam
Oby na Twoje tory nikt nie wpuścił pociągu ze złem!
Pozdrawiam.