Moje urodziny:)

Wciąż jestem aniołkiem tyle że dużym...

8 listopada 94 roku o 16.55 na świat przyszła mała dziewczynka z blond włoskami i jasnymi oczami. Zachwycali się nią lekarze i pielęgniarki też ją chwaliły wszyscy ją bardzo kochali bo to były piękne narodziny.
Po tygodniu szpitalnym i kilku problemach drobnych, przyjechało dziecko do roziny gdzie imię dostało. Aleksandra rosła w wierze przeszłą chrzest i komunię. Kochali ją wszyscy mocno zazdrościli mamie, mówili że jest dziecko słodkie, urocze i mądre. Była zawsze Oleńka, Olusia, Oleczek rozpieszczana mała księżniczka z tysiącem małych laleczek.
Miała wszystko co chciała, mówila chcę i to co chciała dostawała. Owinęła tatę w okół palca i skakał przy niej i śpiewał, traktowała mamę jak służbę mówiła przynieś - mama niosła...
I rosła mała córeczka i już nie jest słodkim aniołkiem, nie mówią już miłych słowek nie tulą i nie wysyłają zabawek. Zmienił się jej charakter, zamknęło się dziecko w sobie...
Teraz żałuje co zrobiła przeprasza za to że na złe się zmieniła.
I urosła duza dziewczyna zrozumiała o co chodzi w życiu zmieniła swój stosunek na lepsze i już szanuje rodzinę.
Ma przyjaciół, ma pierwszego chłopaka w swoim życiu. Potrafi pokazać że jest wporządku, ale czasem wstąpuje w nią diabeł...

... co nieznaczy że nie potrafię pokazać różek

autor

Szum wiatru:)

Napisany: 2007-11-08 Dodano: 2007-11-09 11:45:49

Ten wiersz przeczytano 485 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie