Monolog
Aktor wyszedł na scenę
z monologiem
do oczu z krzeseł
Twarze z ciemności wychylone
czekają na ciekawość
Cisza
Przerwa budzi gwar
to nie koniec
jeszcze trzeba wyjść
i z odwagą
powiedzieć ostatnie słowa
zanim opadnie kurtyna
Komentarze (4)
Ciekawy wiersz ,daje dużo do myślenia.
Pozdrawiam.
"czekajac na ciekawosc" to wydaje mi sie jakies nie
takie...reszta calkiem mi sie podoba:)
Spalona sztuka brak zaangażowania aktora :)
cos przyciaga uwage w tym wierszu...ostatnie
wersy..zaciekawily mnie