Monolog
Dlaczego piszesz.. powiedz mi szczerze.
Tak często myśli przelewasz na papier.
Nikt cię nie zmusza i ja w to wierzę,
Słowem uderzasz jak sprawny rapier.
Nie wiem...to jakoś samo się mieści
W głowie, w słowie na klawiaturze.
Spływają różne i dziwne treści,
Wiem że nie muszę a jednak muszę.
Tu kwiat zachwyci tam promyk słońca,
Nawet tematem pochmurne niebo.
Można podziwiać ,rozmyślać bez końca.
I to się staje moją potrzebą.
Iwona Derkowska
Komentarze (25)
Kasztanowiec :mam tak styl pisania jak dawniej pisano.
Trudno powiedzieć skąd bierze się w nas potrzeba
pisania. Refleksyjnie to ujęłaś:)Miło było
przeczytać:) Pozdrawiam:)
Tak bywa,że jest w człowieku silna potrzeba pisania i
po prostu przelania tego na papier,u jednych
rzadziej,u innych częściej.
Daje ono wielu osobom radość,a czasem nawet swego
rodzaju oczyszczenie,wyrzucenie emocji,które są w
środku.
Pozdrawiam Cię Iwonko serdecznie:)
P.S Do kasztanowca,kiedyś wszyscy poeci pisali nowe
linijki z dużej litery,ja mimo,że jest to dziś
niemodne też wolę pisać,tak jak kiedyś,dlatego
rozumiem Iwonkę.
Wyglada, ze pasja tworzenia jest silniejsza od
czlowieka...nie wiem dlaczego wszystkie linijki
zaczynasz z duzej litery nawet po przecinku ...moze
trzeba cos z tym zrobic...milego dnia
Trochę jak nałóg :o)
Pięknie Iwonko. Nic nie chcę w życiu, tylko pisać.
Bardzo wiele przeszłam w życiu i pisanie jest moja
ulgą. pozdrawiam.
Poezja to narkotyk, który należy dozować +)
Pięknie Iwono ujęłaś pasję
tworzenia, w bardzo dobrym wierszu.
Od razu mówię co miałam na myśli:
"Rapier jest bronią białą o długiej, prostej i
obusiecznej klindze,"
Ja zabijam moja samotnosc pisaniem czegos co
przypomina wiersz pozdrawiam