monotonia

głos wymarł między wzrokami
szepty rozgromiły Ciszę w ciemnościach
monotonne chichoty zdarły się w krzyku
bez zalet szarzy, barwni ludzie zaprzeczają
to czy teraz, to czy później nie robi różnicy
tacy sami bez wszystkiego, schematyczni jak myśli
w kopiach widzimy inność, lecz pamiętajcie: tacy sami
tykamy jak zegarki melancholijnie w czasie
bez zatrzymania, bez końca, to wszystko nie tak
jak nic, nikomu nie zawini

autor

shifter

Dodano: 2005-10-26 21:36:25

Ten wiersz przeczytano 400 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie