Morgul

Stojąc na piekielnym wzgórzu
Pragnąc zniszczyć zło
Własnego serca już w zarodku
Napotkałem strażnika wiecznego potępienia

Morgul
Tak miał na imię potomek cierpienia
Wizerunek jego chłodził się ogniem
Odwróciłem się gwałtownie
I ujrzałem trzy twarze

Kłamstwo na pierwszej było wypisane
Szczerze i beznamiętnie
Te, które w ludzkim życiu
Dziś stało się podstawą

Drugie oblicze jak za mgłą
Widoczne okazało się
Bezlitosnym szyderstwem, które
Karmi się słabością

Ostatnia twarz była
Najstraszniejsza
Okazała się skupiskiem
Moich smutków i problemów
Moją przegraną

Kolejna próba dotknięcia
Absolutu umarła
Z powodu mojej słabości...

autor

TalOSan

Napisany: 2005-07-23 Dodano: 2005-07-23 11:26:05

Ten wiersz przeczytano 478 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie