To nie ryba, to tylko ości...
Ludzkie życie to pewne odległości,
Które w zależności od chciwości
Kierują nas ku nicości
Lub w lepszych przypadkach ku wieczności
Dlatego też nie ufaj złości,
Która kości Twoje doprowadza do
Nieznajomości własnej osobowości
Poświęć się w całości
Trudnej drodze uczciwości
I mimo własnych słabości
Doceń tą drogę dążenia do
Doskonałości
Nie polegaj na celowości,
Która rodzi wściekłości
Prowadzące do zazdrości
Burzącej drogę ku świętości
Pamiętaj, że w życiu wszelkie
Radości rodzą się nie z konieczności
Lecz prawdziwej miłości
Jedynej życia statyczności
Na wieki już pozbawionej
Schematyczności...
Komentarze (1)
piękny wiersz jak przekaz też!