Motyla cień
... pośród zieleni łąk
zapachu świeżości pól
cieszył się pięknem życia
wiatr go niósł był jego bratem
kwiaty kochankami wspaniałych chwil
łykiem rosy zaczynał dzień
kończył w cieniu płatku róż
bawił kolorami natury cud
delikatnie tworzył obraz miłości
w sercach zakochanych par
i tylko jeszcze chciał
uczucia zakosztować pyłku
jego lot ... przerwany
ciekawością kolekcjonerskich rąk
i o to sam
przybity
w zamkniętej gablocie ... usycha
autor
Gaudium cum pace
Dodano: 2007-06-22 07:50:35
Ten wiersz przeczytano 403 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Jakże często sami tworzymy taką gablotę, zamykając się
w niej by powoli uschnąć....
kocham motyle szczegolnie niebieskie...motyl to
radosc...motyl to szczescie...i nie rozumie dlaczego
czlowiek jest zawsze taki okrutny...wiersz piekny i
bardzo realistyczny zawsze z usmiechem Ola
świetne słowa .. i jaki ciekawy przekaz brawo))
podobaja mi sie tytuły które tworzysz, są nazwane,
mają wyraz oczu, choć nie wiem jakie jest twoje
spojrzenie...wiem jedno..nie pozwól mu uschnąć...bo
nie warto...
motyla cień - wymowny to wiersz bogaty w pierwszej
części w piękne metafory ubarwiony przyroda jej zapach
urzeka...i zakonczenie zasuszony w gablocie....dobry
wiersz...
Tragiczne zakończenie pięknego lotu motyla. Tylko
człowiek potrafi zabijać dla przyjemności.. Piękny
wiersz, ciekawy i zawierający smutną kruchość życia.
Mówią,że piękno może być
niebezpieczne...kusi,przyciąga i wywołuje u innych
pragnienie posiadania...Piękny wiersz,puenta emanuje
smutkiem i żalem.
wiersz lekki i zwiewny jak urok i cień motyla
zbieracz kolekcjoner przerwał lot motyla opowieść
wierszem bardzo ładna Wiersz dobry
....ciekawie napisany....piękno zabite i w
gablocie...umieszczone.....to nawet nie jest
cień....motyla..