Motywy arkadyjskie cz. I

Dwudziestu czterech młodych drwali
Okrytych chwałą, dumą, męką
A każdy z nich, jak w rzędzie stali
Młot dzierżył swą wszechwładną ręką

„Ach czemuż młot a nie siekierę?”
Zapytasz pewnie smutnym tonem
Ogrodnik gdzieś zasadzi ziele
Żubr pójdzie dalej w swoją stronę

A młodzi drwale będą stali
Z uśmiechem swym na pełnych ustach
Nie znając tych co by się bali
Trwogi i czaru złego jutra

„Pójdą w obroty młoty nasze
Bo wszystko już nam radość sprawia
I ciężka praca i żebracze
Życie na skraju załamania”

autor

kulturoznawca

Napisany: 2005-11-17 Dodano: 2005-11-19 14:10:48

Ten wiersz przeczytano 506 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie