Mówił, że z Miłości..

Dedykuję Ojcu.. I wszystkim tym, którym Miłość do Ojca wygasła..

Teraz prosisz i gorzkimi łzami mówisz,
Że brak Ci Miłości,
Że żyjesz w samotności..
Ja wychować musiałam się sama,
Więc nie dziw się,
Że między Nami jest brama..
Ciężka do pokonania..
Tyle krzywdy całej rodzinie wyrządziłeś.
Gdy wypiłeś, awantury robiłeś
I tak mocno biłeś..
Mówiłeś, że to z Miłości,
Litości!
Przecież Ty kochać nigdy nie potrafiłeś..
Teraz jednak chciałabym wierzyć,
Że się szczerze zmieniłeś
I swych czynów żałujesz,
Że popełniłeś..
Ja Ci potrafię wybaczyć,
Ale nigdy nie zapomnę jak bardzo potrafiłeś się stoczyć i z dobrej drogi zboczyć..

.. Ale być może ogień rozpali się znów..? Na pewno nie tak ciepły jak powinien być, ale by chociaż trochę ogrzać się można było..

autor

Muszencja

Napisany: 2005-11-17 Dodano: 2005-11-18 00:14:49

Ten wiersz przeczytano 435 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie