Mówiłaś szeptaj palcami

razem w poprzek do nieskończoności
od trzydziestki w gore ręce pełne obrączek

pierwsza spędzona pod ostrzem noża
i obroty sfer niebieskich w twoim łózku
szeptałem palcami a powieki opadły do brody
podnieceni ignorując potrzeby fizjologiczne
rozmowa warta więcej niż ścisk zwieracza

podobno ufność potwierdza prawo ciążenia
ty cala w konfiturach owocnie kwitnąc
oboje parowaliśmy powoli - stycznie stygnąc
i kąciki uśmiechów patrząc na syna

potem tylko schodkowe emocje
wszystko ma tendencje do parszywienia
hibernujemy jak słoiki kompotów
mówisz ze moje zmarszczki klują bólem
w odwecie by bardziej bolało krzyczę
ze paczkujesz walkami na głowie i brzuchu
i ze przerzucę się beztrosko na chłopców
choć nie zniosę dwóch golarek w łazience
jestem sucho odludny jak Atlantyk
a ty mokniesz rankiem pod prysznicem
długo szukając drogi do kurka

nie wytrzymuje i pytam co z nami będzie
nic zdzwonimy się

autor

Kornelius

Dodano: 2009-03-28 00:06:21

Ten wiersz przeczytano 906 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie