Może kiedyś

Może kiedyś zrozumie czym uczucie me było,
dlaczego się ono gdy mnie odepchnęła nie skończyło.
Może poznam prawdę, może to zrozumiem,
dlaczego o niej zapomnieć nie umiem.
Może niegdyś zapomnę, choć sam nie wiem czy chcę tego,
czy chcę pozbyć się uczucia, co wypełnia wnętrze serca mego.
Może przestanę o niej marzyć,
przestanę uczuciem ją darzyć.
Może przestanę po nocach o niej śnić,
przestanę zakochanym w niej być.
Może będę potrafił w przyjaźń przekształcić mą miłość,
będę mógł rozgryźć mych uczuć zawiłość.
Może nie będę musiał stracić tego, co wcześniej było,
bym mógł powiedzieć że nic się nie zmieniło.
Może nadal przyjaciółmi będziemy dobrymi,
dla siebie wszystko zrobić mogącymi.
Może kiedyś... Lecz czy tak będzie,
czy nie będę się czuł skrępowany wszędzie,
gdzie ją spotkam, zawsze gdy z nią będę,
czy na odwagę się zdobędę,
by porozmawiać, by jej nie unikać,
by w tłumie szybko nie znikać,
gdy tylko się ona pojawi,
czy czas to sprawi,
by tylko przyjaciółką się dla mnie stała,
by przyjaciółką mą być jeszcze chciała?

autor

Szumi

Dodano: 2005-04-22 10:56:09

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie