Może nadzieja, a może to...

Może kiedyś jeszcze zdobędę się na odwagę.
A być może też kiedyś odzyskam róznowagę.
Możliwe, że wstanę i pójdę do przodu.
Lecz nie mów, o mej nadziei nikomu.
Przemyśl to w końcu, ja nie wiem czy umiem.
Nie myśl już o tym, ja nie obiecuję.
Czy kiedyś ci powiem, jak bardzo mnie ranisz?
Bo sam nie zrozumiesz, co ciągle zle robisz?
Codziennie to samo, ten błąd znów na nowo.
A ty co uważasz, że jest kolorowo?
Wychodzisz, nie dzwonisz i wracasz gdzieś w nocy.
Mnie już od dzisiaj już nic nie zaskoczy.
Bo w końcu zrozumiałam jedną recz.
A ty nie zmienisz nigdy się.
Nie jesteś w stanie zmienić się..
a potem mi mówisz, ze kochasz mnie?

autor

xxxszklankaxxx

Dodano: 2008-02-29 21:37:20

Ten wiersz przeczytano 488 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie