W mózgiem ścianą

Z czaszki mózg wyprysnę nogą
jak pies drapiąc się za uchem
teraz w lustrze oczy mogą
pozaglądać w pusta puchę

Wreszcie myśli całkiem wolne
biegać zaczną wokół ciała
pobrykają niespokojne
aż się zrodzi myśl nieśmiała

wziąć do reki śliskie zwoje
prasnąć mlaśnać je ścianę
i rozmazać myśli swoje
i pobabrać popaprane

z wszystich palców ściąć opuszki
wściekle zagrać na pianinie
potem zawyć do poduszki
że to przejedzie, wszystko minie

jeszcze nogi mi zostały
że poniosą w świat daleki
jeszcze jest nadziei mały
promyk światła dla kaleki

że odnajdę czarodzieja
co ze ściany myśli zdrapie
i opuszki poprzykleja

szukam w sobie
jest nadzieja

autor

Stefan Beton

Napisany: 2005-06-23 Dodano: 2005-06-30 17:41:50

Ten wiersz przeczytano 553 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie