Mrok z łabędziami w tle / 17
Znowu jej napisał, że ją kocha
wierszem...
Ona płynie chmurką po błękitnym niebie,
i tęskni i pragnie... On skrzydlatym
wieszczem,
są bardzo spragnieni, brakuje im siebie.
Jest alfą, omegą, końcówką z początkiem,
skrada się gdzieś nocą, nawet z wiatrem
śpiewa.
A ona rozkwita, będąc róży pąkiem,
on wszystkie jej troski z natchnieniem
rozwiewa.
Chce być jej rycerzem w srebrno-szarej
zbroi,
na każde skinienie myślą przy niej
będzie.
Ochroni przed mrokiem, niech się go nie
boi,
będą już pływali jak te dwa łabędzie.
Aż poszłam do wróżki - niech mi coś
podpowie.
On jej wypisuje o wiecznej podróży,
ja po nocach nie śpię, ciągle mętlik w
głowie.
Niech karty postawi i coś mi wywróży...
Następny będzie o wizycie u jasnowidzącej wróżki.
autor
Elena Bo
Dodano: 2020-06-09 14:08:11
Ten wiersz przeczytano 1573 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (43)
:)
krzemanko, jedno zmienię, ale to "z natchnieniem" jest
zamierzone :) Poeta, to taki często nierozgarnięty
gość, tylko wiersze mu wychodzą. :)
Ładnie, o dylematach tej trzeciej.
Co myślisz Eleno o zamianie
"Ona już zakwita, stając róży pąkiem,
on wszystkie jej troski z natchnieniem rozwiewa." na
"A ona rozkwita, będąc róży pąkiem,
gdy wszystkie jej troski natchnieniem rozwiewa."? Bo
sądzę, że "stając" bez "się" jest niekompletne. Msz
warto byłoby pozbyć się powtórzenia "już" z
przedostatniej strofy, ale to nie mój wiersz. Miłego
dnia:)
Witaj Elenko.
Przeczytałam, z przyjemnością.
Pozdrawiam.:)
Ja tu raczej widzę delikatną ironię ;)
Pozdrawiam Elenko :)
Poetę trzeba traktować z rezerwą i raczej
powierzchownie...spojrzeć i ocenić na pierwszy rzut
oka z czym się kojarzy w innym razie zostaje
płacz...miłego dnia Elenko.
pięknie się czytało
z przyjemnością wrócę
zobaczyć co wróżka wywróżyła;)
pozdrawiam z usmiechem;)
Kochani dziękuję za Wasze komentarze, ale widzicie, że
ja tutaj opisuję swoją rozpacz. On wypisuje do niej, a
ona do niego, a ja z tej tragedii, chodzę już
gęsiego... znaczy, za nimi :)))))
Pozdrawiam :)))
Anno, idę w stronę satyry :) Szykuję tomik w kierunku
magii i czarów - muszę tak :) I nie może być poważny,
bo kto w dobie smutków chce jeszcze tego? Pozdrawiam
:)
PS. Uwierzyć poecie,
kiedy innych krocie.
One usychają,
gdy wierszy słuchają ... :))))
Intrygujący wiersz: dlaczego peelka nie wierzy w jego
słowa? Czy wróżka wie więcej?
Pięknie napisane. Pozdrawiam
Piękny, przyjemny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
czyta się lekko i przyjemnie ...