Mrok się czai
Po kartkach cicho sunie pióro
raz jeszcze Twoją cisze płosząc
czy to ostatnie słów tabletki?
Nie wiem już, Panie!
Wciąż błąkam sie po pustyniach
smagania wiatrem
z piaskiem w oczach
i ciągle mną zdumienie targa
gdy jakoś dotrę do Twych oaz
Po drogach mnie prowadzisz obcych
ślepca przez jary i wąwozy
i ciemność nocy mi rozjaśniasz
gwiazdami oczu...
Lecz dokąd jeszcze?
Myśl się gubi...
Mgła dusze mą otula znowu
Jak długo Panie? Mrok się czai!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.