MUR
"a okruch lustra,który wpadł do jego serca zamienił je w bryłę lodu..."
Szklana tafla oddziela serca
-strach przed ciosem
Łamiemy swe serca
ranimy swe dusze
I wciąż czekamy na pierwszy krok
wszystkim,sobie też-miejmy odwagę kochać
autor
contemplatio
Dodano: 2007-05-10 21:10:15
Ten wiersz przeczytano 444 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Tak mało słów, a zarazem tak dużo tu powiedziane.
Jakoś utożsamiłam się z tym wierszem :) Pozdrawiam
Dziękuję za uwagi-faktycznie poprawię,choć początkowo
też nie był zły:) widzę,że stałaś się wierną
czytelniczką moich poezji...dziękuję za poświęcony na
to czas(teraz jeszcze bardziej się upewniam, że priv
był przydatny;)zawsze możesz mnie zastać na GG
Szklana tafla oddziela serca//
-strach przed ciosem//
Łamiemy je//
ranimy dusze//
I wciąż czekamy na pierwszy krok///nieśmiała
propozycja delikatnych poprawek. ominiesz powtórzenia
i wyeliminujesz archaizmy. sens pozostanie ten sam.