Mur

Ogromny wysoki mur
Zbudowałam ze swych marzeń
Przetrwał każdą z pór
Cegły ukazywały bieg zdarzeń
Kilka z cegieł zabryzgane błotem
Zniszczone przez zazdrość
Kilka błyszczących szczerym złotem
Powstałe przez mądrość
Nagle mur runął
Osunął się na ziemię
Ktoś bez opamiętania w niego sunął
Niszcząc twarde jak stal brzemię
Marzenia w gruzach legły
Długo stałam patrząc jak w nicość się zmienia
Jak opadają na ziemie te piękne cegły
I usłyszałam krzyk znad strumienia
Stał tam on patrząc w strumień
Rozumiał bład nie do wybaczenia
I powiedział by uniknąć nieporozumień:
Przepraszam że zniszczyłem Twe marzenia

autor

mon ania

Napisany: 2006-12-19 Dodano: 2006-12-20 19:11:49

Ten wiersz przeczytano 579 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie