musisz nauczyć się lepić mnie z...

ile jesteś w stanie zapłacić
za mój jeden uśmiech?
co oddasz, żebym dotknęła cię przypadkiem.
żebyś mógł poczuć
ciepło jakie bije z wewnątrz mnie
-kobiety na pozór delikatnej
z kruchego tworzywa
które może pęknąć pod ciężarem
spraw dnia codziennego.
czy dasz mi to, czego potrzebuje każda kobieta
po to żeby mogła nazwać się szczęśliwym człowiekiem.
musisz nauczyć się lepić mnie z twardej gliny, budować z marmuru.
czy zniesiesz krzyk mojej krtani-
piskliwy, drażniący uszy
wywołujący dreszcz na ciele?
bądz twardy jak skała
a jednocześnie kruchy jak szkło.
bądź dobry i wierzący.
kochaj Boga i kobiety.
jestem ja.

autor

Ka_sic

Dodano: 2007-10-01 08:00:08

Ten wiersz przeczytano 441 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Zimny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie