MY

Nikt już nie patrzy, nikt nie myśli
O Życiu lepszym dla innych
Tylko o sobie samym!
Zapomina o tych:

Potrzebujących pomocy
Tych, co umierają z głodu
O tych kalekach przykutych
Dlaczego? Pytam się

Gdzie ta Ludzka?
Kryształowa szczerość...
Jest tak krucha jak On.
Gdzie ta dusza Boża?

Już nic nie ma.
Wszystko stracone.
Odeszło umarło.
Bo odrodził się!

Ludzki tak daleki!
A teraz tak bliski.
Skrywany!
Instynkt Zwierzęcy!

Niestety jesteśmy!
Zwierzętami tak bardzo...
Pazernymi, chcącymi...
Wszystkiego tylko dla Siebie.

autor

ten nikt

Dodano: 2008-05-19 17:56:38

Ten wiersz przeczytano 578 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie