Myśli bez rozumu

Po południu, przed kolacją,
Przy tak ślicznych okolicznościach przyrody
Na pomoście, tuż nad brzegiem wody,
Siadłem, by w myślach zanurzyć się z pasją.

Kąpielisko już puste, mnie w obozie brak
Brak oboźnego i gwizdka, a i puszenia ni znak
Gryząc w skupieniu długopisu skuwkę
Do boju posuwam swą zmierzwioną główkę.

Mając nadzieję, że nie wzbudzę niepokoju
Tym zniknięciem swojem niecnym
Bujam się po polach znoju
Z sercem z dawna nieobecnym.

Zmartwiony zerkam na zegarek, znaczący czas banicji,
Za plecy spoglądam, spodziewan ekstradycji.
Lecz czas płynie wolno, pomostu butem nikt nie bruka
To tylko rozum serca stęsknionego szuka.

Dubowo I

autor

Baca

Dodano: 2006-07-21 14:56:21

Ten wiersz przeczytano 508 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie