Myśli, myśli...

Oj myślenie, myślenie
czasem zdajesz się zatracaniem istnienia,
potrzebne ale czasem podstępne.
I gdy wpadniesz w ich złowrogie przepaści
nie wydostaniesz się szybko.

Ono Cię pochwyci i trzymać będzie tak mocno,
że mimo sił swoich w nim pozostaniesz.
Ono Cię zgubić może, przygnieść
i zniszczyć.

Chyba, że trafisz na myśli
czyste, delikatne, jak muśnięcie motylka,
wtedy poczujesz, że istniejesz,
poczujesz promienie życia.

autor

NinaLena

Dodano: 2005-05-02 16:17:53

Ten wiersz przeczytano 392 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie