Na asfaltowej ulicy, Twojego...

ded. Memu Isiowi...=( KC=*

„…a jeśli nieprawdą jest, że życie ma jakiś sens?…

Delikatność skóry Twojej, jest dziś niczym płatek z róż.
A łza Twoja, powiewania po jej rysach, tętni już…
Wiatr przywiał i oddech ciepły, przywiał słowa wyszeptane.
Zagubiona już w tym wszystkim…ja, na nowo sieję zamęt…

Czując strach, lekki lament…

Spoglądając w przestrzeń marzeń, co ją szarość dnia owiała,
wciąż powtarzasz mi natrętnie:„przetrwasz moja, moja mała!”.
-Jak mam wytrwać w labiryncie? Skoro nie wskażesz mi drogi…
Błądząc…w myślach? Błądząc…w Tobie? Gdzie Ty jesteś?!

O mój drogi…

Cicho… słyszę coś z oddali. Moje serce się już pali…
I rozglądam się uważnie czy to jawa czy poważnie…
Biegniesz tutaj, w moją stronę. Wchodzisz w umysł mój, ja tonę…
Rzeźbą błyskawicy jesteś…

…na asfaltowej ulicy, w Twoim poemacie…”

„…piszę Tobą.” // „Życie ma sens, choćby dla chwili takiej jak ta…” // pOzDrO, DoTeŃkA =***

autor

KfiAtUsZeK

Napisany: 2005-06-21 Dodano: 2005-06-21 13:16:19

Ten wiersz przeczytano 432 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie