Na granicy śmierci i rozkoszy

Dla mojej kochanej kuzyneczki ktora kocham jak siostre i dla mojego misia ktory jest teraz daleko .....

Wszyscy na pozór szczęśliwi, uśmiechnięci.
Czy ktoś domyśli się co kryję się za maskami?
Tam prawdziwie ludzie wyją z bólu.
W codziennym natłoku nie ujawniają sie z troskami.


Pochłonięci w ludzkie przyjemności.
Ale to na krótko, tylko dla zabicia czasu.
Balansując na granicy śmierci i rozkoszy.
Brną w błoto ludzie z betonowego lasu.


Przez ogół tak znienawidzone.
Maski, teatralne kostiumy.
Tak niechętnie lecz często zakładane.
Czasem dla dobra innych a czasem tylko dla fortuny.


Tak się rozpoczyna wielkie przedstawienie.
Ludzie o sztucznych gestach i uśmiechach.
Dla zdobycia korzyści i wpływów.
Na siłe zapominając o strapieniach.

...kocham Cie i bardzo tesknie:*:(

autor

AdA

Napisany: 2006-08-08 Dodano: 2006-08-08 19:45:28

Ten wiersz przeczytano 447 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie