Na katar

Ależ on ma katarzysko.
Już obkichał wkoło wszystko.
I niestety, także wszystkich.
A kich, a psik, a kich…

Na zwolnienie wysłali go z pracy.
Rodzina mieszka u ciotki – biedacy.
Kot przeprowadził się do piwnicy.
Pies samopas biega po ulicy.

Tak to właśnie grypowa zaraza,
świat cały przeobraża.

Dopiero wiosną ją wytrzebi,
rozwiany w kwiatach
- sienny
katar.

autor

DoroteK

Dodano: 2011-01-20 08:02:45

Ten wiersz przeczytano 2850 razy

Oddanych głosów: 52

Rodzaj Nieregularny Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie