Na krawędzi...

Jeśli świat jakąś krawędź posiada,
to ja wiszę uczepiony tej krawędzi;
on jak wariat, na złamanie karku pędzi
gdzieś w nieznane. A ja wciąż nie spadam...

Jeśli czas posiada jakieś wrota,
to ja staram się je przymknąć chociaż trochę,
i pochwycić jego strzępy w wiersze, płoche
jak dziewczyny... Naiwna istota...

I tak błądzę w tej czasoprzestrzeni,
jak rozbitek z galaktycznej Odyseji:
na ratunek jakikolwiek bez nadziei,
wciąż nie w Niebie i już nie na Ziemi...

autor

hallski

Napisany: 2005-03-05 Dodano: 2006-05-08 06:57:25

Ten wiersz przeczytano 430 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie