Na pohybel

Przy blasku świecy siedząc
czym jest odwaga pytam.
Odwaga, to pozostać,
czy odejść, gdzieś w nieznane,
bez niczego, samemu...
Idealista? Buntownik?
Czy głupiec jednym słowem?
Spalć mosty za sobą.
Rękawicą w twarz rzucić
"przyjaźni" i Przyjaźni.
Nareszcie się dowedzieć,
kto jest naprawdę wierny.
Pójść na pohybel światu,
pójść na pohybel sobie...
Tylko... Tych mostów szkoda...
Ale jednak, mimo to,
niech płoną, płoną, płoną...

autor

Bernard Lis

Napisany: 2005-12-08 Dodano: 2006-05-29 17:00:36

Ten wiersz przeczytano 712 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Sylabiczny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie