Na pohybel ćwiergoleniu

Dla zajmujących się nonsensami. Ani to ćwierkanie, ani świergolenie... Odnosi się do osób używających nicka "Pohybel" i "Laska Nebeska".

Przycupnął ptaszek (taki niebieski)
pod starym płotem, na krańcu deski.
Siedzi, ćwiergoli, wróblom nadaje...
Z litością czasem któryś przystaje.

Co też ćwiergoli dziwoląg jeden?
Wciska moc treli nad miarę pewien
i nie rozumie, że nikt nie słucha,
że grupa wróbli na niego głucha.

Na siłę krzyczy wciąż coraz głośniej
i szarogęsi się na kur grzędzie.
Wlazł do kurnika, zdziera gardziołko.
Kogut się ruszył. Oj, co to będzie?

I na pohybel przyszło ptaszkowi,
bo delikwenta dano kotkowi.
Dostał się biedny w szpony kocura,
a ten wyskubał mu wszystkie pióra.

Rezultat taki był ćwiergolenia:
oskalpowana aż do ciemienia
zupełnie pusta niebieska główka,
używająca wulgarne słówka.

Nóżka złamana aż w kilku miejscach,
maleńka czaszka też w wielu częściach.
Laska przydała się do podparcia.
Tak się skończyła niebieska farsa.

...tak się skończyła nonsensów farsa. Omnis jus habet lege protegi contra tales intercessiones aut talia vulnera.

autor

eremi

Napisany: 2014-05-15 Dodano: 2014-05-15 16:37:50

Ten wiersz przeczytano 2490 razy

Oddanych głosów: 37

Rodzaj Rymowany Klimat Ironiczny Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie