NA POLSKIM CMENTARZU

Mogile popiołom składam wdzięczności pokłony
przy blasku burzy rozpłakanego nieba
w ciszy cmentarza łzami wzruszony
wspominam łamanie świątecznego chleba

Słonce zabłysło nad biednym tułaczem
po śmierci wszyscy połączyć sie mamy
świerszcze zagrały pamięci płaczem
zamilkły ptaki pacierze składamy

W przeszłości żyłem i samotny płakałem
za tych co zginęli dla ziemi ojczystej
płaczem mojej duszy w niebie wyżebrałem
pamięć cmentarza w Wilnie prawdy rzeczywistej

autor

Dyzio Casanowa

Napisany: 2007-11-05 Dodano: 2007-11-08 00:11:00

Ten wiersz przeczytano 773 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie