na przeciw smutkowi
Tym którzy tracą nadzieję.... Tym którym smutek doskwiera... I Tobie Tomasz... :-) Dedykuję te kilka słów
niech te smutne chwile
uwiecznione na kartach historii Twej
które odmieniły
jak czytamy na kolejnych stronach
oblicze duszy
nie będą powodem
narodzin Syna rozgoryczenia żalu i
tęsknoty
za faktami które są dziś we władaniu
przeszłości
Spójrz na te czyste karty
których za lat kilka będziesz odtwarzał
obrazy
przepiękne krajobrazy nasycone zielenią
wiosny
symbolem narodzin i nadziei
zebrane żniwo po okresie siewu wzrastania i
kwitnięcia
gdy nadejdzie jesień
będą ukojeniem sumienia
zebrałeś plon obfity
dokonałeś rzeczy wielkich
ty Człowiek czynu
...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.