Na przedwiośniu
zwężona chłodem przestrzeń,
rozdana talia kart.
życie - asa trzyma w dłoni -
przeznaczeniem.
rozedrgane serca
jak topole drżą na wietrze,
a wiosna w twoich oczach
do mnie szepcze.
tuż za naszym płotem,
klangorem rozniesie się szczęście -
przytrzymam je w dłoniach - wierszem.
autor
Larisa
Dodano: 2024-03-19 19:55:37
Ten wiersz przeczytano 1468 razy
Oddanych głosów: 53
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (46)
Brak polki na taka Poezje. :)
Czytalam z zachwytem.
Wspaniale oddana miłość w przedwiosennej krasie.
Bogusławie, pięknie Ci dziękuję.
Jest mi niezwykle miło, aż nie wiem, co powiedzieć.
Serdecznie Cię pozdrawiam i dziękuję za piękne
życzenia świąteczne, które z serca odwzajemniam!
POEZYJA... wiadomo czyja. :)
Klasa, Lariso.
Z niskimi uklonami pozdrawiam.
Życzę Tobie i najblizszym spokojnych
i radosnych Świąt Wielkiej Nocy. :)
Pięknie dziękuję kolejnym Szanownym Gościom za
przemiłą wizytę i ciepłe komentarze.
Serdecznie Was pozdrawiam
Piękna miłość :)pozdrawiam
Pięknie z miłością w tle...pozdrawiam ciepło.
Pięknie o miłości która "Na przedwiośniu"
zechciała zagościć. Serdecznie pozdrawiam
Lariso życząc miłego wieczoru :)
Cudna liryka.. Pozdrawiam Lariso i dziękuję :)
Najwyższa półka lirycznej poezji. Delicje dla
smakosza. :):))
Pięknie poetycko:)
Pozdrawiam serdecznie, Lariso.
Ach, jak uroczo i romantycznie.
Z ogromnym podobaniem, pozdrawiam serdecznie :)
Życie przestrzenią dłoni rozdaje wiersze, te
odbieramy, aby powstały takie utwory. :) Cudny wiersz
Lariso. :)
Bardzo ładnie!
Pozdrawiam :)
32: poezja trochę z górnej półki
oczekiwań - a jednak też zdarza
się niesmak; "rozedrgane.. drżą"
trzeba by jakoś zamienić - hmm..