Na przełaj

* repertuar wiosny odmienia się przez przypadki, w kolorach żonkila wysmukłego słońcem, bielą przebiśniegu, w kształcie tulipana, nadzieja schowana w turkusowej trawie - kra rozpuści półmrok z pierwszym zakochaniem *

Na przełaj
--------------

kamień niemowa wyszczególnia w obrazie skaleń
mika rozpycha się dając upust żelazem
twardnieje tuląc mech do siebie
na zmianę paproć obok sosny w wyżłobieniu

pamięć nałożyła czas który zbiera się do odejścia
ostatni sztorm powalił drzewa śnieg rozpłaszczył
gniazdo
sterczy krzycząc rozbitym dnem

przecież wiosna rozłoży ramiona niedługo
minerały są jej potrzebne do kolorowania

symbioza nie boli
kształtuje przyrodę kwadratowym wymiarem
tylko nie wiem która pora jest pierwsza
a która ostania

ocieram się obok
ścieżkę ktoś przede mną wydeptał
" znajdziecie mnie wiosną, powiecie, że się zmieniłam "

autor

hewka

Dodano: 2007-02-22 00:38:54

Ten wiersz przeczytano 472 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie