na wsi...

ranek...

Pierwsze obudziło się słońce,
najpierw blade…
potem jaśniejsze…
Otwiera…
zaspane oczęta
i…
patrzy na lichą stodołę,
co powoluteńku się chyli

Tutaj…
tylko śmiertelna cisza,
z cichym wiatrem w duecie śpiewa
szeptem kołysze serce

Nagle!
kogut gorzko zaśpiewał
raz… dwa… trzy…
i znów głucha cisza…
on Gospodarzy swoich woła!
których już dawno tutaj niema…

Tutaj…
już tylko smutek mieszka…
i…
zamknięte w małym pudełku
bolące wspomnienie…
dzieciństwa…

autor

magia...

Dodano: 2006-05-30 22:45:23

Ten wiersz przeczytano 629 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie