Na wygnaniu

Na wygnaniu, zdala od domu,
Wędruje po tym ciemnym lesie pokryjomu.
Idąc w ciemność w rytm mojej muzyki,
A nią jest bicie serca i psów wycia oraz krzyki.
Nie ide w ten ciemny las sam.
Strach, głupota i nienawiść towarzyszą mi tam.
O jednym jabłku na głód podrużuje po tym lesie.
A w sumie jaki to las, to dolne zalesie.
Gwiazdy są piękne tej nocy,
Obserwując je zastanawiam się jakie będą moje dalsze losy.
Ogladając każdą plmke na niebie błyszczącą,
Zobaczyłem gwiazde spadającą.
Podobno można tej łzie na niebie powidzieć życzenie,
Więc proszę ją o mej przyjaciółki spojrzenie.
Wspominając z moją przyjaciółką spotkanie,
Bez strachu czekam na to jak słońce powstanie.

autor

Erorys

Napisany: 2005-08-11 Dodano: 2005-08-11 12:18:53

Ten wiersz przeczytano 580 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie