na zawsze (nie-dokończony)

zawsze jest teraz...

mogłoby coś zostać
nie zmieniać porcelanowego zapachu
kochanków wtulonych świtem w siebie
bibułkowego rumieńca na płatku ust
nie topnieć mimowolnie pod ciężarem oddechu
wschodzić w oczach jak pełnia w jeziorze

na jakieś mgnienie wystarczy
świętego obcowania z bolesnym uśmiechem
w drobnych dłoniach aż wolna wola
niewiele więcej nad szybkie nie i mozolne tak
lecz asfalt znów pachnie wiosennym deszczem
schwytanym łapczywie na lasso złudzenia
gdy przychodzą zabierać meble na strych

autor

la.dotta

Napisany: 2008-12-15 Dodano: 2008-12-15 21:39:03

Ten wiersz przeczytano 546 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie